Γιατί ο Δήμος Ηρακλείου έχει τη μικρότερη ταμπέλα απ’ όλους τους Δήμους;

Γιατί ο Δήμος Ηρακλείου έχει τη μικρότερη ταμπέλα απ’ όλους τους Δήμους;

Αναμφισβήτητα κάθε μέρα επισκέπτονται το Ηράκλειο άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο και σχεδόν όλοι απολαμβάνουν την ωραιότερη και μεγαλοπρεπέστερη Λεωφόρο της 25ης Αυγούστου, που εκεί βρίσκεται η πανέμορφη Λότζια – Δήμος Ηρακλείου. Όσοι επισκέπτες του Μεγάλου Κάστρου δεν ξεναγούνται, όταν βλέπουν τη Λότζια ίσως ν’ αναρωτιούνται τι είναι αυτό το πανέμορφο κτίριο.

Όταν πλησιάζουν στη γωνιά της Λότζια βλέπουν μια σωληνίτσα που έχουν βιδώσει τέσσερα ταμπελάκια και άλλες φορές προσθέτουν από κάτω τους διπλές χάρτινες ταμπελίτσες προχειροσυνδεμένες με συρραπτικό. Σε αυτές τις πολύ μικρές ταμπελίτσες που είναι βιδωμένες σε ένα σωληνάκι, η μια γράφει “Δημαρχείο”, αλλά δεν εξηγεί ποιανού Δήμου είναι. Αυτά τα μικροπρεπή ταμπελάκια δεν αντιστοιχούν στη μεγαλοπρέπεια της Λότζια και του Μεγάλου Κάστρου. Γιατί αυτό το μικρό δημοτικό ταμπελάκι παρουσιάζεται σαν ενός πάμφτωχου σωματείου ή ενός πάμφτωχου συλλόγου και ίσως να είναι το μικρότερο ταμπελάκι απ’ όλους τους δήμους του κόσμου, που παραπέμπει τη σκέψη μας σε τριτοκοσμικές δημοτικές ταμπελίτσες.

Γι’ αυτή την αδικαιολόγητη αμέλεια, αδιαφορία και ανευθυνότητα, ίσως να “μη φταίει κανείς”. Αν όμως κάποτε εξεταστεί αυτό το εκκρεμές θέμα, θα βρεθούν δεκάδες αδικαιολόγητες δικαιολογίες και “αδικαιολόγητοι δικαιολογημένοι”, που ο Δήμος Ηρακλείου έχει τη μικρότερη δημοτική ταμπέλα στην Ελλάδα.

Στο Ηράκλειο κατοικούν πάρα πολλοί αρχιτέκτονες και καλλιτέχνες που έχουν δυνατότητες να κάνουν πολλές μελέτες δωρεάν, με μια ταμπέλα διπλής όψεως να στερεωθεί κάθετα επί της Λεωφόρου 25ης Αυγούστου να δείχνει με ένα βέλος τη Λότζια, χωρίς να την αγγίζει και χωρίς να εμποδίζει την εμφάνιση της, που να λέει “Δημαρχείο Ηρακλείου” στα ελληνικά και στα ξένα.

Αν δεν υπάρχουν ή δε διαθέτουν λεφτά γι’ αυτή την προσεχώς μεγαλοπρεπής ταμπέλα, ίσως να βρεθεί κάποια ελληνική ή ξένη Α.Ε. να την κατασκευάσει κατόπιν ειδικής άδειας από το Δήμο Ηρακλείου.

Τελειώνοντας αυτό το εκκρεμές θέμα, ζητώ οπωσδήποτε από κάποιο υπεύθυνο του Δήμου, να μου απαντήσει από τον τοπικό τύπο, γιατί δεν έγινε, γιατί δε γίνεται και γιατί “δε θα γίνει” αυτή η ταμπέλα στο Δήμο Ηρακλείου.

“Όλα τα δικαστήρια στον κόσμο όποιος γυρέψει,

το Κάστρο να μην αγαπώ δε θα μ’ απαγορέψει.”

(Δημοσιευμένο στην εφημερίδα "Πατρίς" στις 15/2/2019)

Το Νότιο Κρητικό Πέλαγος να μην το ονομάζουμε “Λιβυκό Πέλαγος”.

Το Νότιο Κρητικό Πέλαγος να μην το ονομάζουμε “Λιβυκό Πέλαγος”.

Πολλές φορές σκέφτονται τα μυαλά μας και λέει η γλώσσα μας για τους τόπους μας τις φράσεις “βόρεια και νότια Ήπειρος”, “βόρεια και νότια Μακεδονία”, “ανατολική και δυτική Θράκη”, “βόρεια και νότια Κύπρος” και την επικίνδυνη ονομασία “Λιβυκό Πέλαγος”. Γιατί επί εκατοντάδες χρόνια που είχαν οι διάφοροι ξένοι κατακτητές σκλαβώσει την Κρήτη μας και τον λαό της, ζωγράφιζαν τον χάρτη της Κρήτης και βάπτιζαν παράνομα το Νότιο Κρητικό Πέλαγος σε “Λιβυκό Πέλαγος”. Αυτή η επικίνδυνη επιβολή ανάγκασε τον Κρητικό κι Ελληνικό λαό και συνήθισε να λέει το Νότιο Κρητικό Πέλαγος “Λιβυκό Πέλαγος”, που αντιστοιχεί σα να λέμε το ανατολικό Αιγαίο “Τουρκικό Πέλαγος”.

Το πιο λυπηρό και “αισχρό” είναι ότι μάλλον σε όλες τις βαθμίδες της Ελληνικής εκπαίδευσης, τα ελληνόπουλα βλέπουν στους χάρτες του Υπουργείου Παιδείας και γράφουν το Νότιο Κρητικό Πέλαγος “Λιβυκό Πέλαγος”, που ίσως αυτό το παράνομο όνομα να το διδάσκονται οι νέοι μας για να το μάθουν να το γράφουν και να το λένε “Λιβυκό Πέλαγος”.

Αυτή την αναμφισβήτητη παράνομη πραγματικότητα άραγε την ξέρει η αφρικανική χώρα Λιβύη, για να μας δημιουργήσει στο μέλλον ένα νέο πολύχρονο ζήτημα διεκδικώντας τα χωρικά μας ύδατα, γιατί εμείς πάντοτε το ονομάζουμε “Λιβυκό Πέλαγος”;

Η μοναδική και σωστή λύση αυτού του εκκρεμούς προβλήματος είναι οι 300 βουλευτές μας να ψηφίσουν ένα νέο νομοσχέδιο που να βαπτίσει το “Λιβυκό Πέλαγος” σε “Νότιο Κρητικό Πέλαγος” και να μην διδάσκεται σε καμία βαθμίδα της παιδείας μας το όνομα “Λιβυκό Πέλαγος” και να βάλουν σε όλους τους νέους χάρτες την ονομασία “Νότιο Κρητικό Πέλαγος”.

(Δημοσιευμένο στην εφημερίδα "Πατρίς" στις 7/2/2019)