Στις 21/5/2016 πρέπει εμείς οι Γουβιανοί να κάνουμε για πρώτη φορά ένα τιμητικό μνημόσυνο στα Πελεκητά, εκεί που έχασε ο Χίτλερ την πρώτη μάχη πριν 75 χρόνια.

Στις 21/5/2016 πρέπει εμείς οι Γουβιανοί να κάνουμε για πρώτη φορά ένα τιμητικό μνημόσυνο στα Πελεκητά, εκεί που έχασε ο Χίτλερ την πρώτη μάχη πριν 75 χρόνια.

Εφέτος το 2016 συμπληρώνονται 75 χρόνια από τότε που έχασε ο Χίτλερ την πρώτη μάχη της Κρήτης στις Γούβες στα Πελεκητά και γι' αυτό το γεγονός έχουν γράψει πολλές φορές διάφοροι ιστορικοί. Σε αυτό το άρθρο κάνω ένα πολύ μικρό αφιέρωμα γι' αυτή τη νίκη των στρατιωτών μας.

Μία μέρα πριν πέσουν οι αλεξιπτωτιστές και στις Γούβες, οι Γερμανοί είχαν στείλει αεροπλάνα να περιπολήσουν στη περιοχή. Αμέσως οι στρατιώτες μας ανέβηκαν οπλισμένοι στις βουνοκορφές του Καρτερού, στο Κακό Όρος, στον Κοψά και στο Καλιβομούρι των Γουβών για να πολεμήσουν. Την ημέρα που έπεσαν οι αλεξιπτωτιστές στις Γούβες, οι μισοί Γερμανοί προχώρησαν να καταλάβουν τις Γούβες και οι άλλοι προχώρησαν για να καταλάβουν το γνωστό κτίριο του Κρατικού Ασυρμάτου Γουρνών, που βρίσκεται λίγα μέτρα ανατολικά της κεντρικής εισόδου της πρώην Αμερικάνικης Βάσης.

Προχωρώντας οι Γερμανοί προς τον Ασύρματο, συνάντησαν στα Πελεκητά των Γουβών το μοναδικό κτίριο, την αποθήκη του Αντρέα Κατσικάκη-Μαυράκη, ή Κατσικαντρέα και νόμιζαν πως σε αυτό ήταν ο Ασύρματος. Παράλληλα οι στρατιώτες μας είχαν κατέβει από το Καλιβομούρι και ταμπουρώθηκαν στο Καμαράκι στα Πελεκητά για να μην μπορούν τα αεροπλάνα να τους βομβαρδίσουν. Μόλις τους αντιλήφθηκαν οι Γερμανοί, μπήκαν στην αποθήκη του Κατσικαντρέα και άρχισε η μάχη. Κάποια στιγμή πήραν φωτιά τα απύρια στην αποθήκη και οι Γερμανοί έβγαλαν μια λευκή σημαία από το παράθυρο για να δείξουν ότι παραδόθηκαν, αλλά στην πραγματικότητα ήταν μπλόφα. Αμέσως βγήκαν οι στρατιώτες μας από το καμαράκι για να τους παραλάβουν. Όπως γράφει ο αείμνηστος Ιωάννης Μουρέλος στο βιβλίο του “Η Μάχη της Κρήτης” (Ηράκλειο 1946, Μέρος πρώτο, σελ. 138) “ο λοχίας Ορέστης Ανδρεαδάκης και ο δεκανεύς Νικόλαος Ζαχαριουδάκης, σκοτώθηκαν στην παράτολμη και ηρωική επιχείρηση της αγροικίας Κατσίκι και ο οπλοφόρος πολίτης Λεωνίδας Σοβατζής βρήκε το θάνατο στην ανακατάληψη του Κοκκίνη Χάνι.”

Σε εκείνη τη μάχη τραυματίστηκε ο Ανεπολιώτης Ιωάννης Χατζάκης ή Χατζής και ο Καλοχωριανός Βασίλης Ανδρωνάς, μα και οι δικοί μας στρατιώτες σκότωσαν πάνω από δέκα Γερμανούς, και έτσι έχασε ο Χίτλερ την πρώτη μάχη της Κρήτης, στις Γούβες στα Πελεκητά.

Εκείνη την ημέρα των μαχών σκότωσαν οι Γερμανοί στο Κοκκίνη Χάνι δύο Γουβιανούς πολίτες, τον Αντρέα Αρετάκη και τον Κωστή Σπυριδάκη.

Επίσης εκείνες τις μέρες τρία άοπλα Γουβιανά παλικάρια, ο Γιώργης Πεπονάκης του Κωνσταντίνου, ο Γιώργης Πεπονάκης του Εμμανουήλ, ο Μιχάλης Σαμπροβαλάκης του Χαραλάμπου αλλά και ο Κοξαριανός Γιώργης Τρυπάκης ή Μαραγκονάκης, έκαναν στις Γούβες στον Άγιο Κωνσταντίνο την απαγωγή του οπλοφόρου Γερμανού αξιωματικού Ότο Λούνερ. Στη συνέχεια τους πρόδωσε κάποιος που δεν ήταν Γουβιανός και τους εκτέλεσαν οι ναζί στον Καρτερό στις 6/8/1941 μαζί με τον Νομάρχη Ηρακλείου Ιωάννη Τσατσαρωνάκη και τον βαρελοποιό από τον Άι Γιάννη του Ηρακλείου Κωνσταντίνο Παπαδάκη.

Φέτος το 2016 που συμπληρώνονται 75 χρόνια από αυτές τις μάχες της Κρήτης πρέπει για πρώτη φορά εμείς οι Γουβιανοί όλοι μαζί οι απλοί άνθρωποι, οι υπεύθυνοι, οι προύχοντες και οι κατά φαντασία νεοπλουτισμένοι να κάνουμε ένα μνημόσυνο στις 21/5/2016 στο γεφυράκι στα Πελεκητά για να τιμήσουμε όσους πολέμησαν και θυσιάστηκαν εκείνες τις ημέρες για εμάς και για τη νίκη τους στις Γουβες στα Πελεκητά.

(Δημοσιευμένο στην εφημερίδα "Πατρίς" τον Μάιο του 2016)