Μικρό αφιέρωμα στον μακαριστό Γουβιανό Επίσκοπο Αρίσταρχο Μαυράκη (1932-2002)

Μικρό αφιέρωμα στον μακαριστό Γουβιανό Επίσκοπο Αρίσταρχο Μαυράκη (1932-2002)

 

Ο Αρίσταρχος Μαυράκης ήταν από τους σημαντικότερους Γουβιανούς κληρικούς του προηγούμενου αιώνα.

Ο πατέρας του, Δημήτρης Μαυράκης, γεννήθηκε και μεγάλωσε στις Γούβες Ηρακλείου. Το πατρικό του σπίτι ήταν στην πάνω γειτονιά των Γουβών, κοντά στον Άι Γιάννη, και δίπλα στο πατρικό μου σπίτι. Ο Δημήτρης Μαυράκης στις αρχές του περασμένου αιώνα μετανάστευσε μαζί με άλλους Γουβιανούς στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, για να δουλέψει και να βελτιώσει τις συνθήκες της ζωής του. Εκεί γνώρισε και παντρεύτηκε μια κοπελιά, την Ευτυχία Θεολογίτου από την Αμοργό. Μαζί απέκτησαν δύο παιδιά, τον Αντώνη και τον Κώστα.

Ο μεγάλος τους γιος, ο Αρίσταρχος Μαυράκης (Κατά κόσμον “Αντώνιος”), γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια την 1η Σεπτεμβρίου 1932. Από μικρός ήταν καλός μαθητής και ήθελε να σπουδάσει για να υπηρετήσει τον Θεό και την ορθόδοξη θρησκεία μας. Έτσι πήγε για σπουδές στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, απ’ όπου και αποφοίτησε το 1955. Στις 25 Δεκεμβρίου 1950 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Επίσκοπο Μαρεώτιδος Αμβρόσιο και στις 18 Μαρτίου 1956 Πρεσβύτερος από τον Αρχιεπίσκοπο Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας, Αθηναγόρα τον Α΄.

Το 1958 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Ως Αρχιμανδρίτης είχε υπηρετήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ως ιεροκήρυκας και Βοηθός Διευθυντής της Θεολογικής Σχολής της Βοστόνης. Έπειτα υπηρέτησε στο κλίμα της Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και συγκεκριμένα στους Ιερούς Ναούς Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, Μάντσεστερ, Αγίας Σοφίας Λονδίνου και Τίμιου Σταυρού στο Χέντον.

Στις 12 Ιανουαρίου 1969 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Μαρεώτιδος, ως Βοηθός Επίσκοπος του Πατριάρχου Αλεξάνδρειας, στη γενέτηρά του. Την 1η Φεβρουαρίου 1972 εντάχθηκε στο κλίμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου και εξελέγη τιτουλάριος Επίσκοπος Ζηνουπόλεως. Διετέλεσε Βοηθός Επίσκοπος της Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας από το 1972, αλλά τελικά επέστρεψε το 1981 στην Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας, όπου ως Βοηθός Επίσκοπος ανέλαβε τη διοίκηση της Κοινότητος του Τίμιου Σταυρού και Αρχαγγέλου Μιχαήλ, στην περιοχή Χέντον του βόρειου Λονδίνου. Το 1980 έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα από το πανεπιστήμιο του Durham και η διδακτορική του διατριβή εκδόθηκε σε βιβλίο το 1992.

Την δεκαετία του 1970, η αδερφή μου η Ελένη δούλευε με τον άντρα της στην Αυστραλία. Σε μια ελληνική γιορτή καθόταν κοντά στον Επίσκοπο Αρίσταρχο και κάποιοι φίλοι τους της είπαν πως έχει καταγωγή απ’ την Κρήτη. Αμέσως αυτή τον ρώτησε από ποιο μέρος της Κρήτης είναι, και έτσι ανακάλυψαν πως είναι και οι δύο από το ίδιο χωριό, τις Γούβες, και έγιναν φίλοι.

Το 1970 ο αδερφός του Αρίσταρχου, ο Κώστας, παντρεύτηκε την Γουβιανή Ζαχαρένια Καλλιακάκη. Ο ίδιος ο Αρίσταρχος τους πάντρεψε και ευλόγησε αυτό τον γάμο, και έτσι αυτή η παντρειά του αδερφού του, έφερε τις σκέψεις του πιο κοντά στις Γούβες.

Ορισμένα καλοκαίρια που ερχόταν ο Αρίσταρχος Μαυράκης στην Ελλάδα, ερχόταν και στο χωριό του, τις Γούβες, μαζί με τον μακαρίτη συμπέθερο του, τον Μανώλη Καλλιακάκη. Εγώ τον πρωτογνώρισα στο καφενείο του Ντετορογιάννη. Ήμασταν σε μια Γουβιανή παρέα που μας έλεγε πως θέλει να γνωρίσει όλους τους Γουβιανούς Ναούς και να δει το πατρικό του σπίτι, που στη συνέχεια τα είδε και τα απόλαυσε. Συζητώντας σε εκείνη την παρέα με τον Αρίσταρχο, κατάλαβα πως αγαπούσε πολύ όλη την Κρήτη με τα έθιμα της, τους Κρητικούς χορούς και την Κρητική μουσική. Ιδιαίτερα αγαπούσε τους πιστούς ανθρώπους της θρησκείας και του πολιτισμού μας, όπως τον Δομίνικο Θεοτοκόπουλο, τον Βιντσέντσο Κορνάρο, το Νίκο Καζαντζάκη και όλους τους αξιόλογους Κρητικούς.

Ο Επίσκοπος Αρίσταρχος Μαυράκης εκοιμήθη στις 9 Αυγούστου 2002 στο Λονδίνο.

Εμείς οι Γουβιανοί έχουμε την υποχρέωση να τιμήσουμε τη μνήμη του χωριανού μας Επίσκοπου Αρίσταρχου Μαυράκη. Στο άμεσο μέλλον πρέπει να τον μνημονεύουμε και να ονομάσουμε στις Γούβες ένα δρόμο με το όνομα του. Έτσι θα τον τιμάμε μόνιμα και πάντα.

 

 

 

 (Δημοσιευμένο στην εφημερίδα "Πατρίς" στις 4/9/2020)