Αφιέρωμα στον Γουβιανό Λεωνίδα Γεωργιάδη Λόγιο (1832-1870)

 

«Εγώ δεν είμαι ποιητής,
μα ‘γραψα μαντινιάδες
στο Λόγιο τον Γουβιανό
που ‘χε αρετές μεγάλες.

Λόγιε τους αγώνες σου
δεν πρέπει να ξεχνούμε
γιατί κι αυτοί ‘ναι αφορμή
και χωρίς Τούρκους ζούμε.
­­­
Λόγιε τους αγώνες σου
δεν τσ’ έχουν λησμονήσει
η κρητική ιστορία μας
τσ’ έχει φιλοξενίσει.

Λασίθι, Κάστρο, Ρέθυμνο,
Χανιά, κάνουν την Κρήτη
και σαν τον Λόγιο λιγοστοί 

γεννιούνται στον πλανήτη.

Να ‘τανε σαν τον Λόγιο 

στον κόσμο οι ανθρώποι
θα ‘ταν η γης ειρηνική 

κι ελεύθεροι όλοι οι τόποι.

Δυο Λεωνίδες γέννησαν, 

η Σπάρτη και η Κρήτη
κι αθάνατη ‘ναι η δόξα τους 

οσάν τον Ψηλορείτη.

Όσο θα στέκει η Έδερη 

κι όσο περνούν οι χρόνοι
του Λόγιου η ανθρωπιά, 

διδάσκει, μεγαλώνει.

Ένα καιρό η Κρήτη μας, 

φάρο ‘χε στο σκοτάδι
και πυξίδα προς λευτεριά 

το Λογεωργιάδη.

Στις Γούβες τον Γεροτζανό, 

στου σκοτεινού το σπήλιο
το Λόγιο οι Τούρκοι ψάχνανε 

μ’ αλλού ‘χε καταφύγιο.

Γούβες, Σκοτεινό, Κόξαρη 

κι Αη Γιώργης κοντά ‘ναι
που Τούρκοι συχνοψάχνανε 

το Λόγιο να φάνε.

Οι Τούρκοι Λόγιε σου ‘χανε 

μεγάλο αχτημάνη
κι ήθελαν να σε γδάρουνε 

σαν τον Δασκαλογιάννη.

Λόγιε ο Μεχμέτ Πασσάς 

σ’ έχ’ επικηρυγμένο
κι αν σ’ έπιανε θα σε ‘χενε 

γδαρμένο, σταυρωμένο.

Επαναστάτες Κρητικοί 

σε ‘χανε Γραμματέα
επαναστάτη Λόγιε 

της λευτεριάς φορέα.

Δυο Γουβιανοί, ο Λόγιος 

κι ο ποιητής στη Σύρο
σμίξανε μα δεν κάμανε 

ούτε ‘κια Τούρκο φίλο.

Κωνσταντινίδη που ‘γραψες 

του Λόγιου ποίημα ένα
να μάθουν για τη λευτεριά 

ίντα ‘χενε συρμένα.

Σαν πάω στη Σύρο και θα βρω 

τάφους νεκροταφείου
θα ρίξω ένα γαρύφαλλο 

στη μνήμη του Λογίου.

Γιατί ‘ναι κια τα κόκαλα 

του Λόγιου θαμμένα
μνημονεμένα κι έντιμα 

τα ‘χουμε ξεχασμένα.

Οι Γούβες δε σε ξέχασαν, 

θέλουν να σε τιμήσουν
Λόγιε, και μελλοντικά 

άγαλμα θα σου στήσουν.

Στη λεωφόρο των Γουβών, 

Λόγιε τ’ όνομα σου
το γράψανε για να τιμούν 

τη μνήμη τη δικιά σου.

Να ‘μουν συνθέτης, στιχουργός, 

δίσκο θα ‘χα γραμμένο
στο Λόγιο τον Γουβιανό 

θα ‘χα αφιερωμένο.

Να ζούσες Λόγιε Γουβιανέ, 

ετούτινιε την ώρα
να δεις για λίγους οι λαοί 

τραβούν την ανηφόρα».

(Δημοσιευμένο στην εφημερίδα "Πατρίς" στις 20/1/2018)