Γιατί η Κρήτη πρέπει να τιμά τη Σύρο; - Γιατί η Κρήτη δεν τιμά τη Σύρο;

Γιατί η Κρήτη πρέπει να τιμά τη Σύρο; - Γιατί η Κρήτη δεν τιμά τη Σύρο;

Του Βαγγέλη Μπαριτάκη

Τα τελευταία χρόνια κάνω έρευνες στην Κρήτη και στην Σύρο για τις βοήθειες που προσέφερε η Σύρος τον προπερασμένο αιώνα στον σκλαβωμένο και επαναστατημένο κρητικό λαό. Μετά από αυτές τις έρευνες έμαθα καλά ότι είναι σωστά καταγραμμένα στην Κρητική και Συριανή ιστορία ότι τα χρόνια εκείνα αμέτρητες φορές η Κρήτη τροφοδοτούταν από τη Σύρο με στρατιώτες, μπαρούτια, όπλα, τρόφιμα και ιδιαίτερα στη μεγάλη κρητική επανάσταση του 1866-69, για να ξεσκλαβωθεί ο κρητικός λαός από τον τουρκικό ζυγό. Δεν ήταν όμως μόνο αυτές οι βοήθειες που προσέφερε η Σύρος στη σκλαβωμένη Κρήτη. Επειδή τα χρόνια εκείνα η Σύρος ήταν από τα πιο βιομηχανικά και εμπορικά νησιά της Μεσογείου, με ισχυρή οικονομία και άμυνα, δε μπορούσαν οι τούρκοι να την υποτάξουν και να την ελέγχουν ολοκληρωτικά. Για αυτό, τον προπερασμένο αιώνα, σχεδόν όλοι οι Κρητικοί επαναστάτες που ήταν επικηρυγμένοι από τους Τούρκους, πήγαιναν στη Σύρο σαν πρόσφυγες για να σωθούν. Όταν οι Κρητικοί επικηρυγμένοι έφταναν στην Ερμούπολη, οι κάτοικοι της τους καλωσόριζαν, τους φιλοξενούσαν, τους διέθεταν ορισμένους χώρους να κοιμούνται, τους έδιναν ρούχα, τρόφιμα, τους έβρισκαν δουλειές για να μπορούν να αυτοσυντηρούνται, να επιβιώνουν για να αγωνίζονται και από τη Σύρο για τη λευτεριά μας. Αυτές τις ιστορικές αλήθειες τις ξέρουν καλά πολλές χιλιάδες κρητικοί και ακόμα καλύτερα τις ξέρουν οι ιστορικοί, κάποιοι πανεπιστημιακοί επιστήμονες και οι ανώτατοι εκλεγμένοι υπεύθυνοι της Κρήτης. Δυστυχώς όμως όλοι εμείς οι Κρητικοί σαν απόγονοι των επαναστατών προγόνων μας δεν τιμήσαμε και δεν τιμούμε γι’ αυτά τα θέματα τον συριανό λαό στον οποίο έχουμε υποχρέωση. Για να διαβάσουν στην Κρήτη και να μάθουν αυτά τα γεγονότα, τα δημοσίευσα συγκεντρωτικά στις 28/6/2011 στην ηρακλειώτικη εφημερίδα «ΠΑΤΡΙΣ», σε ένα άρθρο με τίτλο «Η Κρήτη πρέπει να τιμά τη Σύρο». Δυστυχώς όμως και αυτή η προσπάθειά μου δεν έγινε αιτία για να τιμήσει η Κρήτη τη Σύρο, που αυτό για εμένα ήταν προσβολή του αγώνα μου και ταπείνωση της νοημοσύνης μου. Γι’ αυτό έκανα αιτήσεις-επιστολές-παράπονα προς την περιφέρεια Κρήτης, προς τις τέσσερις αντιπεριφέρειες Κρήτης και προς τους τέσσερις μεγαλύτερους δήμους των νομών τις Κρήτης, για να τιμήσει η Κρήτη τη Σύρο. Δυστυχώς όμως και πάλι η Κρήτη δεν τίμησε τη Σύρο. Έτσι εγώ απελπισμένος από την αποτυχία αυτών των προσπαθειών μου, ανέφερα το παράπονο μου με μια επιστολή προς την Ακαδημία Αθηνών, στο ανώτατο πολιτιστικό ίδρυμα της ιστορίας, της παράδοσης, του πολιτισμού, της τέχνης, που κάτω από τη σκεπή της κρίνονται και υποστηρίζονται πολλά καλά ανθρωποδημιουργήματα μας. Μετά από κάμποσες μέρες, η Ακαδημία Αθηνών μου έστειλε την παρακάτω ενημερωτική επιστολή:

(Δημοσιευμένο στην Εφημερίδα "Πατρίς" 2/1/2012)