Σάββατο 25 Απριλίου 2015

ΣΤΙΣ ΓΟΥΒΕΣ ΜΙΑ ΑΙΩΝΟΒΙΑ ΕΛΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΘΕΙ

ΣΤΙΣ ΓΟΥΒΕΣ ΜΙΑ ΑΙΩΝΟΒΙΑ ΕΛΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΘΕΙ

   Στα Γουβιανά βουνά και στο Γουβιανό κάμπο, υπάρχουν αγριολιές ή αργούλιδια και καρποφόρες ελιές που ίσως να υπάρχουν πριν από την εποχή του Χριστού και πριν από τις Μινωικές εποχές. Όλα αυτά τα ελαιόδεντρα  δεν έχουν πιστοποιητικά φυτεύσεως γι’ αυτό κάθε άνθρωπος μπορεί να υπολογίζει πόσων αιώνων περίπου είναι το κάθε ελαιόδεντρο. Σε πολλές αγροτικές τοποθεσίες των Γουβών υπάρχουν πολλές χιλιάδες ελαιόδεντρα που έχουν πολύ χοντρές κουτσούρες και μεγάλες φούντες, και όταν είναι βεντέμα βγάζουν από τρία έως έξι ραφτά  τσουβάλια ελαιόκαρπο, δηλαδή πενήντα κιλά λάδι περίπου η κάθε μια. Πολύ καιρό έψαχνα και ρωτούσα στις Γούβες ποια είναι η πιο μεγάλη ελιά και τη βρήκα στη Γουβιανή αγροτική περιοχή «Γωνιά», που όπως υπολογίζω ίσως να είναι χιλίων χρονών περίπου, γιατί δεν μπορούν να αγκαλιάσουν τον κορμό της πέντε-έξι άτομα. Γι’ αυτό το ελαιόδεντρο μου είχε πει ο Γουβιανός Φραγκιός Χειρακάκης, που το ράβδιζε, ότι πριν το βαροκλαδέψει είχε βγάλει μέχρι εννέα τσουβάλια ελαιόκαρπο, δηλαδή εκατό κιλά λάδι περίπου, με το οποίο μπορούσε να περάσει όλο το χρόνο μια οικογένεια. Από ζωντανές μαρτυρίες παλιών Γουβιανών, ακούγεται ότι οι τελευταίοι ιδιοκτήτες αυτού του δέντρου έτυχε να ήταν αξιόλογοι.
Πριν πεθάνει η Γουβιανή Αικατερίνη Καπετανάκη-Μιχελάκη, η προτελευταία ιδιοκτήτρια αυτής της ελιάς, μου είχε πει ότι αυτή η ελιά ήταν του θείου του πατέρα της, Λεωνίδα Γεωργιάδη Λόγιου (1832-1870), εθνικού αγωνιστή της Κρήτης. Μετά το θάνατο του Λόγιου, κληρονόμησε αυτή την ελιά ο πατέρας της κερά-Kατίνας, ο Γουβιανός δάσκαλος Δημήτρης Καπετανάκης, δήμαρχος του πρώην δήμου Επισκοπής και παππούς του σημερινού δημάρχου Γουβών, Γιώργου Νικολακάκη. Τώρα αυτό το αιωνόβιο ελαιόδεντρο το επικαρπείτε ο άντρας της κερά-Κατίνας, Κώστας Μιχελάκης, πρώην πρόεδρος της κοινότητας Γουβών. Πάρα πολλές γενιές έχουν γευτεί το λάδι αυτής της ελιάς και πολλοί εργάτες την κλάδευαν και τη ράβδιζαν για να βγαλουν τον άρτο τον επιούσιον. Έτσι αυτό το άψυχο ελαιόδεντρο για πολλούς αιώνες έχει προσφέρει πολλά καλά στους ανθρώπους. Γι’ αυτούς τους λόγους πρέπει στο μέλλον ειδικοί επιστήμονες γεωπόνοι να εξετάσουν και να μελετήσουν πόσων αιώνων είναι. Ίσως στο μέλλον να χρησιμοποιηθεί σα διαφημιστικό ή τουριστικό αξιοθέατο. Και ο αγροτικός συνεταιρισμός Γουβών πρέπει να καθιερώσει κάθε καλοκαίρι στις Γούβες μια γιορτή για τα αιωνόβια ελαιόδεντρα, να γίνονται ομιλίες από ειδικούς για το λάδι, για τις χρήσεις, τις γεύσεις, τις αξίες του και για τα στραβολυμένα και άλυτα προβλήματα του, για να διαφωτίζονται, να ωφελούνται και να κερδίζουν οι ελαιοπαραγωγοί των Γουβών.


Και τα κλωνάρια των ελιών πάντα ‘ναι τιμημένα,
Που τα ‘χαν στ’ Ολυμπιακούς στεφάνια καωμένα.

Γουβες που ‘χετε ελιές πολλές, κι ακρογιαλιές με σπίθια,
Κι ανθρώποι απ’ όλες τις φυλές σας αγαπούν στ’ αλήθεια.

ΜΠΑΡΙΤΑΚΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ,  ΓΟΥΒΕΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ        
(Δημοσιευμένο στην Εφημερίδα "Πατρίς")

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου